Buurman Bart en de kerstboom

Volg Iris met groene ogen ^^

Buurman Bart en de kerstboom

“BUÂVRÂH!” Ik keek achterom en zag buurman Bart op z’n scooter. “GA JE DOEN?!,” riep hij. Terwijl hij z’n vervoersmiddel in de gang van z’n woning zette, vertelde ik dat we een kersttak gingen zoeken in het bos. “OH…OK, NÂH VEIL PLEZIEÂH DAN!” En met een verbaasde blik smakte hij in december 2018 z’n voordeur dicht.

Dit jaar heb ik een groene kerstboom . Daar bedoel ik niet een flinke Nordmann mee, maar een christmas tree zónder footprint. Met mijn bakfiets reed ik naar ons duinbos, zocht een mooie afgebroken tak uit en hing er thuis kerstversiering in. Het was voor de rest van het gezin even wennen om niet een traditionele kerstboom in huis te halen, maar deze nieuwe gewoonte werd snel meer dan geaccepteerd. Ik moest zelfs beloven aan mijn dochters dat we de tak na kerst weer terug zouden brengen, want dan konden andere mensen ‘m óók gebruiken. Dit jaar gaat alles dus van een groen dakje.

Twaalf maanden terug begon die zoektocht naar “wat anders”. Ik merkte dat ik me ongemakkelijk begon te voelen bij het kopen van een hele den die 3 weken in huis staat en daarna (ook met zogenaamde kluit) goed is voor de brandstapel. Waar we met z’n allen tegen kappen en verbranden van bossen ver weg zijn, lijkt dat dichterbij huis juist wél gewenst. Worden sommige Haagse buurten zelfs woest als er geen stapels bomen in de fik mogen. Maar eind vorig jaar mislukte mijn missie volledig door een echte kerstgedachte: wees dankbaar voor wat je krijgt.

Geslaagd kwam ik met een flinke tak uit het bos aanfietsen een paar uur nadat ik buurman Bart had ingelicht over mijn plannen die dag. Terwijl ik probeerde met mijn anti-hulpjes de zerowaste kerstboom naar binnen te proppen hoorde ik de toeter van een scooter. Even later verscheen een hoofd in de deuropening. “BUÂVRÂH! IK HEP WAT VOÂH JÂH!” Ik had nog nooit zo’n blije kop gezien.

Samen met mijn dochters liet ik de onmogelijke opgave zakken en wurmde me naar buiten. Op de scooter van buurman Bart was een 2 meter hoge traditionele kerstgedachte vastgebonden. “HIEÂH, VOÂH JÂH UN ECHTE KEGSBAUM! EIN MAAT VAN MÈ VERKAUP ZE. TOCH VEIL BETÂH DAN UN KANKÂH TAK ÙIT DE DÙINE?!”

Waarschijnlijk vind je dit ook leuk!

Ruimte maken

Ruimte maken

Stel je eens voor dat er weer ruimte is in je straat om er te zijn in plaats van weg te gaan. Dat de stoep weer is van...

Buurman Bart en het paasei

Buurman Bart en het paasei

“BÙÙÙÙÙRP.” Ik zat nét. Ik had alles gepakt: een tumbler met witte wijn, roze nagellak om mijn voeten op te fleuren en...

Gehavende handen

Gehavende handen

"Kijk, m'n handen lijken wel die van oma!" Schaterlachend stak mijn dochter ze in de lucht: 2 uitgedroogde gerimpelde...