“Kijk, m’n handen lijken wel die van oma!” Schaterlachend stak mijn dochter ze in de lucht: 2 uitgedroogde gerimpelde kinderhandjes van een meisje dat zaterdag 6 wordt zwaaiden me toe toen we net weer binnen waren. ‘Na het plassen – zéker na het poepen -, voor het eten, bij het naar bed gaan én na het buiten spelen was de regel: handen wassen. Nu is die niet veranderd, maar wordt wel strenger gehandhaafd. Gelukkig ziet de oudste het algemeen belang ervan, maar haar zusje die nog 4 moet worden denkt dat ’t niet voor haar geldt. Daarom zijn sinds maandagavond 19.00 uur maatregelen (“dan géén paaseitje”) getroffen. Werkt uitstekend.
Sinds onze wereld kleiner is geworden gaan we ’s ochtends er in alle vroegte op uit op zoek naar onbemande speeltuintjes. Dat is een mooie optocht. Ik loop voorop hard, daarna steppen en fietsen de meiden en achteraan zoeft m’n man op z’n longboard mee. En omdat maart roert met z’n staart worden op die barre excursie de handen van mijn “volgers” goed ingepakt tegen kou en corona.
Omdat haar wanten nog op school liggen heeft m’n oudste voor deze ochtendmars zelfs nieuwe handschoenen gekregen. Daar is ze zo blij mee dat ze ermee gaat slapen. Aan. Genderneutraal en geitenwol kregen dat niet voor elkaar; roze en fleece wel. Mijn handen zijn daarentegen naakt, want sporten mét vind ik onhandig dus creëer ik liever ijsklompjes terwijl van de rest van mijn lichaam stoom afkomt. Maar da’s allemaal niks vergeleken bij wat mijn handen verder te verduren krijgen zo vroeg in de ochtend.
Sinds corona ons in de houtgreep heeft ben ik aan het touwtjespringen geslagen. Ook outdoor. Ik heb zelfs een pro exemplaar laten bezorgen. Op ons vroege speeluur spring ik allerlei sprongen en herleef een stukje jeugd totdat TATS, ik misspring en een zweep tegen mijn handen slaat. Dan vergeet ik even dat er kinderen bij zijn en komt mijn repertoire scheldwoorden eruit. F*ck wat doet dát zeer.
Thuis smeer ik er dan, na de zoveelste handenwasbeurt, crème op. Ook bij mijn bijna jarige dochter. Gewone crème. Dus geen bar uit een eco blikje, maar hygiënisch uit een plastic blauwe tube met witte letters. Gehavende handen hebben andere zorgen.
